Մաշկի վրա տեղադրված էլեկտրոդների միջոցով ցածր լարման էլեկտրական ազդակներ հաղորդելով՝ TENS-ը ակտիվացնում է մեծ միելինացված A-բետա մանրաթելեր, որոնք կանխում են նոցիցեպտիվ ազդանշանների փոխանցումը ողնուղեղի մեջքային եղջյուրի միջոցով, մի երևույթ, որը նկարագրվում է դարպասի կառավարման տեսությամբ։
Ավելին, TENS-ը կարող է առաջացնել էնդոգեն օփիոիդների, ինչպիսիք են էնդորֆինները և էնկեֆալինները, արտազատում, որոնք էլ ավելի են թուլացնում ցավի ընկալումը՝ կապվելով ինչպես կենտրոնական, այնպես էլ ծայրամասային նյարդային համակարգերի օփիոիդային ընկալիչների հետ: Անմիջական ցավազրկող ազդեցությունը կարող է դրսևորվել խթանման սկսվելուց հետո 10-30 րոպեի ընթացքում:
Քանակական առումով, կլինիկական փորձարկումները ցույց են տվել, որ TENS-ը կարող է հանգեցնել VAS միավորների վիճակագրորեն նշանակալի նվազման, սովորաբար 4-ից 6 միավորի սահմաններում, չնայած տատանումները կախված են անհատական ցավի շեմերից, բուժվող ցավի կոնկրետ վիճակից, էլեկտրոդների տեղադրումից և խթանման պարամետրերից (օրինակ՝ հաճախականություն և ինտենսիվություն): Որոշ ուսումնասիրություններ ենթադրում են, որ ավելի բարձր հաճախականությունները (օրինակ՝ 80-100 Հց) կարող են ավելի արդյունավետ լինել սուր ցավի կառավարման համար, մինչդեռ ավելի ցածր հաճախականությունները (օրինակ՝ 1-10 Հց) կարող են ապահովել ավելի երկարատև ազդեցություն:
Ընդհանուր առմամբ, TENS-ը ներկայացնում է ոչ ինվազիվ լրացուցիչ թերապիա սուր ցավի կառավարման մեջ, որն առաջարկում է բարենպաստ օգուտ-ռիսկի հարաբերակցություն՝ միաժամանակ նվազագույնի հասցնելով դեղորայքային միջամտություններից կախվածությունը։
Հրապարակման ժամանակը. Ապրիլ-07-2025
